ඔබේ උණුහුම පෙර ලෙසටම.. ආයෙත් ලැබෙනවානම් මට..

ඉඳහිට හෝ.. නුඹ ඇවිදින් ..

නෙතු අද්දර ගැවසෙනකොට..

මගේ පුංචි හිතට දැනෙන..

සතුටේ නිමක් නෑ..

ඉන්ටර්නෙට් කම්පියුටර් ..

ලෝකෙක ඔබ තනි වෙනකොට..

මගේ පුංචි හීන ලෝකේ..

පාමුල බොඳ වී යනකොට..

හද දැවෙනා අයුරු නුඹට සිතන්නටත් බෑ..

කාලය ආපසු හරවා.. 

මගේ කෙළිලොල් දින මට දී..

ඔබේ උණුහුම පෙර ලෙසටම..

ආයෙත් ලැබෙනවානම් මට..

ඒ තරමට සතුටක් මට..

ලබා ගන්න බෑ...

අදහන්න පුලුවන්ද ඉතින් මට???

කවි හිතම පාලු වෙලා..
කිවිඳුනි..
නුඹ දුන්නු කවි හැගුම්..
මුළු හිතම පාරවල..
රිදවලා..
වේදනාවක් වෙලා...
හද පතුලටම කිමිදිලා..
මුළු හිතම වසාගෙන..
අඳුරු හෙවනැලි වගේ..

මට තේරුනා..
මම මියැදිලා...
නෑ නෑ..
මගේ හිත.. හැගීම් මියැදිලා..
මට දුකයි..
ඇයි දන්නවද????

හිතට කවි හැගීම් දුන්න නුඹම..
ඒ සියල්ල රැකගත් නුඹම..
ඒ හැගීම් මරල දාලා..
අදහන්න පුලුවන්ද ඉතින් මට???

ඒ තරු ඇස් දෙක ආයෙත් දිලිසුනා..

මම එක්ක.. ආදරෙන් හිනා උන මගේ පුංචි දූ පැටික්කි..
මට ඔයාව බලන්න පිළිස්සුම් ඒකකයට යන්න උනේ නෑ ඒ යුනිට් ඒකෙන් ආවට පස්සේ..
එත් මොකක්දෝ අහම්බෙකින් අපිට ආයෙත් බර්න්ස් යුනිට් යන්න ලැබුනේ..
හිතුවේ නෑ තාමත් ඔය ඉඳීවී කියල..
ඔයා මාව අඳුන ගත්තද දන්නේ නෑ මගේ පැටික්කියේ..
ආදරෙන් මම දිහා ඔයාගේ ඇස් ලොකු කරලා බලල හිනා උනා ඔයා..
මම දන්නවා ඔයා ආසයිනේ නළල අත ගානවට හිමීට..
හිමීට නින්ද යනවා ඔයාට එතකොට..
මගේ අත හෙමීට ඔයාගේ නළලට තිබ්බේ එකයි මම..
ඔයාගේ වේදනාව පිරුන මූණ හිනාවෙන් ඔපවත් වෙනකොට..
මට දැනෙන්නේ.. මගේම දූ පැටියෙක් වගේ ඔයා..
මේ ආත්මේ නැතත්..
වෙන ආත්මෙක හරි මගේම වෙලා ඉන්න ඇති ඔයා..
එක වෙන්න ඇති මගේ පැන්චියේ මේ තරම්ම ආදරයක් මගේ හිතේ ඔයාට තියෙන්නේ..
මම ආදරෙයි මගේ දූ ඔයාට..
ඔව් දුවේ ඇත්තමයි..
අම්මත් තාත්තත් නැති ඔයාගේ ලෝකෙට පොඩියට දිලිහෙන තරු ලකුණක් වෙන්න ලැබුන එකත්..
වේදනාවෙන් විඳවන ඔයාගේ මූනට පුංචි හිනාවක් එකතු කරන්න ලැබීමත්..
මගේ පූරුවේ පිනක් වෙන්න ඇති.

එන්න..

ආදරෙන් ගොඩ වෙන්න...
බිනර සඳට..
එන්න..
මගේ හිතේ ලියවෙන..
කවි හැගීම්..
සිතුවිලි...
මම පුළුවන් විදිහට අකුරු කරන්නම්...
ඔයාලත් පුලුවන්නම් ඒ හැගීම් විඳලා යන්න...

මම..

බිනර සඳ..